Transformatory zbudowane są z co najmniej dwóch cewek nawiniętych na wspólnym rdzeniu (niekiedy występuje więcej niż 2 cewki). Dzięki temu pole magnetyczne wytworzone przez prąd płynący w jednej z cewek, nazywanej uzwojeniem pierwotnym, oddziałuje na cewkę drugą, zwaną uzwojeniem wtórnym, indukując w niej siłę elektromotoryczną, generując w ten sposób napięcie.
Możliwości i zastosowania
Transformatory pozwalają na obniżenie lub zwiększenie napięcia prądu przemiennego i jednocześnie zapewniają całkowite oddzielenie dwóch obwodów tego prądu od siebie. Stosowane są one we wszystkich urządzeń elektronicznych zasilanych z sieci energoelektryczne napięciem 230V, stanowiąc podstawowy element zasilaczy niskonapięciowych.
Przekładnia transformatora
Stopień zwiększania lub obniżania napięcia przez transformator określa tzw. przekładnia transformator, która równa jest stosunkowi liczby zwojów uzwojenia pierwotnego do liczby zwojów uzwojenia wtórnego. Przykładowo, jeżeli przekładnia transformatora wynosi 6:1 to napięcie wyjściowe jest 6 razy mniejsze niż wejściowe, ale prąd czerpany z uzwojenia wtórnego będzie 6 razy większy niż prąd płynący w uzwojeniu pierwotnym. W transformatorze pomijając straty pola magnetycznego jest spełniony wzór poznany wcześniej P = U x I. Oznacza to, że moc pobierana z uzwojenia wtórnego musi być równa mocy pobieranej z uzwojenia pierwotnego.
Moc maksymalna
Jednym z parametrów transformatora jest właśnie moc maksymalna jak może być z niego pobierana. O ile z sieci energetycznej możesz dla przykładu pobierać 10kW to niestety za pomocą zwykłego, małego transformatora tego się nie osiągnie. Związane jest to z wielkością rdzenia i średnicą przewodów zastosowanych w poszczególnych uzwojeniach. Im większy rdzeń i średnica przewodów jest większa tym więcej mocy można uzyskać z transformatora.